Drama merupakan sebahagian daripada komponen wajib sastera. Penulisan sebuah drama seterusnya bergantung kepada kreativiti penulis dalam menghasilkan binaan plotnya. Binaan plot yang baik bergantung kepada kepelbagaian teknik plot yang digunakan oleh penulis skrip drama. Walau bagaimanapun, teknik plot khususnya monolog dan dialog acap kali menimbulkan kekeliruan pada pelajar untuk menanggap maksud dan perbezaan antara kedua-duanya. Justeru, grafik seperti di bawah boleh digunakan:
Berdasarkan pengalaman saya sendiri (semasa berpraktikum), grafik di atas bukan sahaja berupaya memperjelas kefahaman pelajar mengenai dialog dan monolog malahan turut membantu pelajar untuk membanding beza beberapa aspek tatabahasa iaitu:
- Golongan kata
Grafik di atas telah membantu pelajar untuk mengenal pasti tiga golongan kata yang utama iaitu kata nama (Melayu, Jawa, Inggeris, Mandarin, Tamil), kata kerja (bertutur) dan kata adjektif (hebat).
- Tanda baca
Selain itu, grafik di atas turut membantu pelajar memahami penggunaan tanda baca seperti koma (,) dan tanda seru (!).
- sebutan dan intonasi
Melalui lakonan pendek yang dijalankan, pelajar mampu mengenal pasti perbezaan sebutan dan intonasi bagi ayat yang menggunakan tanda seru (!) dan ayat penyata yang menggunakan noktah (.).
Tuntasnya, pengajaran drama mampu untuk mewujudkan penggabungjalinan tatabahasa sekaligus memartabatkan lagi penggunaan bahasa di dalam bilik darjahJ
Tiada ulasan:
Catat Ulasan